ป้าเกอร์ทรูดไม่ยอมขยับ นางต้องการอยู่บ้านที่นางและแม่ของข้าเติบโตขึ้นมา ไม่สำคัญหรอกว่าเมืองจะเงียบเหงา ทุกคนหายไปหมด ว่านางอยู่คนเดียว... นางต้องการมีชีวิตอยู่และตายที่นั่น ช่างเป็นผู้หญิงแก่ที่เศร้าเหลือเกิน... นางอยากอยู่กับฝูงสุนัขจรจัดมากกว่าอยู่กับครอบครัวที่เหลือ! ข้าทนสุนัขที่นางปล่อยเข้าไปในบ้านไม่ได้เลย พวกมันมีลูกตลอดเวลาและมีหมัดเต็มไปหมด เหมือนกับ "ปอมปอม" ที่นางรัก ข้ายอมแพ้แล้ว บอกลูกๆ หลานๆ ว่าอย่าไปเดินเล่นที่ ชอร์วอทช์ ไม่งั้นพวกเขาอาจติดโรคพิษสุนัขบ้าได้! หรือแย่กว่านั้น พวกหมัด!

ข้ารู้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นตอนที่ข้าไปรับมันมาครั้งล่าสุด! ปอมปอม ลูกสาวตัวน้อยของข้าตั้งท้อง! ข้าจัดพื้นที่เล็กๆ อบอุ่นในห้องใต้ดินให้มัน มันดูเหนื่อย แต่ข้าเชื่อว่าทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดี ข้ายังจำได้ตอนที่ข้าดูแลแม่ของมันโดยเก็บเศษโลหะจากขนที่มีจุด ครอบครัวของมันแข็งแกร่ง และพวกมันผ่านพ้นช่วงที่เลวร้ายกว่านี้มาได้! ถ้าโชคดี พวกมันอาจจะอายุยืนยาวกว่าข้าด้วยซ้ำ! ข้าจะต้องเตรียมชามใส่อาหารสุนัขไว้หลายใบ ข้าอยากให้ชามใส่อาหารสุนัขปลอดภัยและอยู่ได้นานหลังจากที่ข้าจากไปแล้ว!