Gece boyunca inşaat alanında durmak bana mantıklı gelmişti ama hiç değilmiş. Tüm gece eşek gibi çalıştım, herkes gittiği için ahşap kirişleri kendi başıma taşıdım. Kral Gormander bu kulenin kuzey orduları gelmeden bitirilmesini istiyor... Pek bir fark yaratacağını sanmıyorum fakat orası beni ilgilendirmez. Biraz dinleneyim demiştim, uyuyakalmışım. Sonra bir rüya mı gördüm yoksa bir uyarı mı, emin değilim. Yer sallanmaya başladı. Derinden gelen, ritmik ve ırak bir titreşim kulağıma kadar tırmandı ve dalga gibi kafatasımın içine vurmaya başladı. Yarın da gece burada kalacağım. Bu bir rüya mıydı değil miydi, anlamam lazım.

Bunu bulursanız doğrudan Gormander'a verin. Ben ve adamlarım BİTTİK TÜKENDİK, asla da dönmeyeceğiz. Başta kuzey ordularının geldiğini sanmıştım. Bu, korkunç bir düşünceydi ama gerçek çok daha korkunçtu. Tek gözlü develer dağdan aşağı iniyor, hepsi yanık deri ve ölüm kokusuyla geliyor! Aşağıdaki vadiden teker teker geçtiklerini duyabiliyorum! Nereye gidiyorlar bilmiyorum ama oturup izleyecek hâlim de yok!