ข้าเคยคิดว่าการค้างคืนที่ลานก่อสร้างจะเป็นทางเลือกที่ชาญฉลาด แต่ข้าคิดผิดถนัด ข้าทำงานสายตัวแทบขาด ต้องแบกคานไม้เองคนเดียวหลังจากคนอื่นเขาเลิกงานกันไปนานแล้ว องค์ราชากอร์แมนเดอร์ประสงค์ให้สร้างหอคอยนี้ให้เสร็จก่อนกองทหารฝ่ายเหนือจะมาเยือน... ข้าว่าก็คงเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้มากหรอก แต่ข้าก็ไม่ได้อยู่ในฐานะที่จะแย้งน่ะนะ ข้างีบหลับไปชั่วยามหนึ่ง จากนั้นก็มองเห็นบางอย่าง ไม่รู้ว่าเป็นความฝันหรือคำเตือนกันแน่ พื้นดินสั่นสะเทือน เป็นการสั่นสะเทือนที่รุนแรง เป็นจังหวะ และมาจากที่ห่างไกล มันสั่นสะเทือนในใบหู และสะท้อนก้องในหัวข้าราวกับคลื่นน้ำ พรุ่งนี้ข้าก็จะค้างคืนอีก จะได้แน่ใจว่ามันเป็นเพียงความฝัน

หากใครพบข้อความนี้ ช่วยส่งต่อให้กอร์แมนเดอร์โดยตรงด้วย ข้ากับพวกพ้องไม่ทำงานนี้แล้ว และจะไม่กลับมาอีกแน่นอน ทีแรกข้านึกว่าเป็นเสียงฝีเท้าของกองทหารฝ่ายเหนือเสียอีก นั่นว่าน่ากลัวแล้ว แต่สิ่งที่ข้าเห็นกลับน่าสยดสยองยิ่งกว่า ยักษ์ตาเดียวกำลังพากันลงจากยอดเขา พวกมันมาพร้อมกลิ่นเนื้อหนังไหม้เกรียมและกลิ่นสาบเหม็นเน่า! ข้าได้ยินเสียงพวกมันยกโขยงข้ามหุบเขาเบื้องล่าง! ไม่รู้หรอกว่าพวกมันมุ่งหน้าไปไหน แต่ไม่ขออยู่ดูแล้วกัน!