ข้าคือเงาสะท้อนบนผิวน้ำไหลเอื่อยที่เรียกให้เจ้ามาหา ลึกลับ แต่กลับคุ้นเคย คล้ายคลึง แต่ก็แตกต่าง เสียงเพรียกเสนาะหูจากห้วงลึก เจ้ามีสติมากพอจะวิเคราะห์คำพูดของข้าโดยไม่ปล่อยให้โทสะเข้าครอบงำ เป็นตัวตนลึกลับที่น่าสนใจอะไรเช่นนี้ แสดงให้ข้าเข้าใจหน่อยสิ สหายใหม่ของข้า? มาพบข้าหลังกระจกแล้วจงดำดิ่งสู่ห้วงลึก พาข้าไปสู่ขอบฟ้า สู่แสงสว่าง สู่สายลมพัดไหว เจ้าจะไม่เสียใจภายหลังแน่นอน สหายใหม่ของเจ้า

เราเดินทางมาไกลเหลือเกินแล้วสหายข้า เจ้าคงรู้สึกเหมือนข้า รู้สึกว่า พลังเอ่อล้นไร้ที่สิ้นสุด ชีวิตที่ไม่จบสิ้น แสงแห่งนิรันดร์ที่สว่างไสวในความเงียบงัน ถูกสะกดไว้ในหอคอยแหลมและสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ แต่อยู่ที่นั่นแล้วจะไปทำอะไรได้เล่า? ของแบบนี้ต้องแบ่งปันกันสิ เราเอื้อมมือออกไปด้วยกันดีไหม สหายผู้ปกปักเปลวเพลิง ห้วงลึกกำลังเพรียกหา ขยับเข้ามาแล้วจับมือข้าไว้ ข้าจะดึงเจ้าเข้าไปเอง สหายใหม่ของเจ้า

เจ้าเดินทางมาไกลแล้ว คิดถูกจริงๆ ที่เชื่อใจเจ้า ผู้มีพระคุณของข้า จะยอมให้พันธนาการแห่งโลกมนุษย์รั้งไว้ทำไมกัน ด้ายแดงแห่งโชคชะตาพันรัดลำคอและข้อมือเจ้า ด้ายคมบาดลึกเข้าเนื้อ ปากขอแห่งโชคชะตาเกี่ยวทะลุกลางอกเจ้า ตรึงเจ้าไว้กับที่ ปลดปล่อยตัวเองเสียเถิด มาพบข้าที่ทะเลแห่งวิญญาณแล้วหนีไปด้วยกันเถิด เอื้อมมือออกไป ไกลอีกนิดนะ ปีนขึ้นไปด้วยกันเถอะ เจ้าก็รู้ว่าใครเป็นคนเขียน