เจ้าเป็นหลานคนโปรดของข้าเสมอมา ที่ทั้งยังหนุ่มยังแน่นแข็งแรง! ออสการ์เอ๋ย สังขารข้ามันก็ร่วงโรย จนข้าดูแลทุ่งหญ้าเขียวชอุ่มแทบไม่ไหวแล้ว... น่าเสียดายจริง! แต่ไร่นาอันกว้างขวางที่มีพืชผลเติบโตสมบูรณ์มากมายนี้ เหมาะกับคนหนุ่มอย่างเจ้า! ข้าจะให้เจ้ารับหน้าที่ดูแลบ้านไร่อันสงบสุขนี้!

ดินแดนแห้งแล้งแห่งนี้ถูกหน่อไม้คืบคลานมาทำลายจนเละเทะ!! พวกมันแทงทะลุดินได้ไวเกินกว่าที่ข้าจะตัดทิ้งได้ทัน! หน่อไม้ชั่วร้าย พ่นแต่ความโกรธเกรี้ยวและด่างเกลือ! แปลงพืชทั้งหมดเน่าเสีย ความเสื่อมสลายซึมลึก... ทุ่งนี่เกินเยียวยาแล้ว! ให้ตายเถอะ! ข้าจะไปเริ่มต้นใหม่ที่อื่น ฝากบอกเจ้างั่งออสการ์ด้วย ข้าไม่ชอบหน้ามันมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ไอ้สารเลวนั่น