Wiem, że rozstaliśmy się w niezgodzie. A Ty wiesz, że do wygadanych nie należę. Kiedy patrzę w niebo, przypominam sobie, jak uczyłeś mnie szybować. Pamiętasz, jak bałam się skoczyć z krawędzi w porcie? Byłeś tam. Trzymałeś mnie za rękę. Prowadziłeś moją rękę, kiedy po raz pierwszy kułam żelazo pośród fruwających iskier. Nigdy się nie zawahałeś. Nie chciałam zniszczyć i spalić Twojej kuźni... Byłam zła. Wściekła. Zawsze mówiłeś, że mam temperament matki. Przysyłam ci nowe narzędzia kowalskie. Są dobre! Naprawdę. Wypróbowałam je. No dobrze... Gram na czas. Oboje wiemy, że jestem kiepska w pożegnaniach. Jak na prawdziwego Andersa przystało. Zupełnie jak matka. Rochelle

List napisany przez Rochelle Anders został przekazany jej ojcu, Oswaldowi. Kowal bardzo ucieszył się z tego podarunku.