Batağa atıldığımızda kaybedecek hiçbir şeyimiz olmadığını düşünmüştüm. Şimdi, mağaranın arkamızdan çökmesiyle artık bundan emin değilim. Tüm görevimiz mahvoldu. Şimdiden iki gece önce dönmesi gereken birkaç gözcüyü kaybettik. Geri gelmeyecekler. Bir şey onları kaptı ve sürükleyip götürdü. Birilerini etrafta sürükleyenler yalnızca biz olmalıyız! Hiçbir şeyden korkmuyorum... Eliksir'den beri artık korku hissedemiyorum... ama bir şeyler ters. Bu kahrolası bataklık tüylerimi ürpertiyor... Gerçi yoksunluktan da olabilir. Bizimkileri alıp buradan tüyelim. Gözlem görevini unut gitsin. Tek istediğim kendimi biraz güzel Vadi Orman Ucu çilek şarabına boğmak.