Geceleyin böylesine derme çatma bir çadırda uyuyabileceğimi sanmıyorum. Rüzgârlar merhametsizce gürlüyor, huzur ve sessizlik dualarımı duymazdan geliyorlar. Yine de her sabah kendimi maden ocağına gidip kaya taşımaya zorluyorum. Bir gün kasnağın başında, bir mermer blokunu kaldırırken yorgunluğuma yenik düştüm. Odağımı kaybettim ve gözlerim bir anlığına kapandı, mermer parçası da yere düştü. Gürültüsüyle uykumdan uyandım ve karşımda toz duman olmuş bir taş parçası buldum. Yarı uyurgezer hâlimle önümde duran parıltılı tozu seyrettim ama kendime gelmem çok uzun sürmedi. Git biraz dinlen diye beni ocaktan kovdular ama ben boş vakitlerimi de kayaları toza çevirmekle geçiriyorum. Gri tonlarını seyretmek nedense beni çok rahatlatıyor.