ลิฟต์พัง อีกแล้ว ข้าบอกไม่รู้กี่ครั้งแล้วว่าให้ผู้คุมงานสั่งซ่อมดีๆ สักที สุดท้ายข้าก็มาลงเอยแบบนี้ ติดอยู่ในลิฟต์ ไม่มีใครเหลืออยู่เวรแล้ว เหตุการณ์แบบนี้ที่เกิดครั้งก่อน พวกผู้ชายติดอยู่ 2 วัน แต่ข้าวของที่ติดอยู่กับพวกเขาเต็มไปด้วยอาหาร และหนังเสือเขี้ยวดาบให้ใช้เป็นที่นอนได้ ข้าคงโชคไม่ดีเหมือนพวกเขาสินะ ข้ามีแค่กองหนังสือ แผ่นกระดาษหนัง แล้วก็เกวียนเก่าๆ เอาไว้นอน อย่างน้อย ข้าก็ไม่ต้องรอนานมากก่อนจะมีใครมาช่วย

ควรจะมีใครมาได้แล้วนะ แต่ด่านหน้ากลับโล่งเลย ไม่มีใครขานรับคำขอความช่วยเหลือของข้าเลย ที่แย่ไปกว่านั้น ข้าว่าข้าได้ยินเสียงอะไรบางอย่างขยับไปมาอยู่ใต้ข้า ตอนแรก ข้าคิดว่าเป็นพวกโจรจากท่าเรือใต้กลับมาอีกครั้ง แต่เสียงพวกนั้น มันไม่เหมือนเสียงของมนุษย์ มานึกดูแล้ว ผู้คุมงานเคยพูดถึงบางอย่าง เกี่ยวกับการตื่นขึ้นของชราวด์ บางทีพวกเขาอาจจะปิดลานก่อสร้างไปจนกว่าจะมีการแจ้งเพิ่มเติมก็ได้ ไม่ได้การแล้ว ข้าต้องพาตัวเองออกไปให้ได้! ข้าเลื่อนรถเข็นคันหนึ่งไปไว้ที่ขอบพื้นแล้วขนของไปไว้ในนั้น มันยังสูงไม่พอที่จะปีนออกไปได้ ข้าจึงเอาหนังสือที่ไม่มั่นคงเลยมาวางซ้อนข้างบน แสงอาทิตย์กำลังจากข้าไปเร็วมาก ข้าคงไม่เสี่ยงปีนออกไปตอนนี้ แค่ขนาดตอนที่ยังไม่มืด โครงสร้างที่ไม่มั่นคงนี้ก็อันตรายมากพอแล้ว

โถ่เว้ย ไอ้พวกหนังสือบ้า เดี๋ยวนี้เขาไม่อ่านพวกแกกันแล้ว นี่ต้องไม่ใช่เรื่องจริงแน่ๆ ข้าพยายามปีนออกไปทันทีที่เห็นแสงของรุ่งเช้า แต่ดันตกจากกองบ้าบอนั่น เจ็บเป็นบ้า ไหล่ปวดไปหมด หัวยังมึนอยู่เลย แย่ไปกว่านั้นอีกคือเกวียนพังหมดแล้ว ถ้าผู้คุมงานได้มาเห็นข้าบอกลางานตำแหน่งนี้ได้เลย ข้าจะลองอีกครั้งพรุ่งนี้ หรือตอนไหนก็ตามที่ข้าตื่น ข้าต้องตอนพักก่อน ทุกอย่างหมุนติ้วไปหมด

ไม่รู้แล้วว่าข้าหลับไปนานแค่ไหน ในฝัน ข้าเห็นคลื่นสีฟ้าพริ้วเบาราวกับผ้ากำมะหยี่ มีเสียงบางอย่างกล่าวเชื้อเชิญให้ข้าดำดิ่งลงไปในห้วงทะเลลึก เป็นฝันที่ประหลาดจริง คงเป็นเพราะหัวกระแทกตอนพลัดตก ข้าตะโกนขอความช่วยเหลือ ข้าหิวจะตาย ข้ากินกระดาษ ข้าปวดท้อง แขนข้าไม่รู้สึกแล้ว วันที่ 5 ข้าเปล่งเสียงไม่ได้แล้ว รู้สึกเหมือนคอกำลังจะปิดตาย ข้ารู้สึกถึงรสชาติที่เน่าเปื่อย ไม่รู้ว่าเป็นกระดาษหรือลิ้นของข้ากันแน่ วันที่ 6 ข้าลองปีนออกดูอีกครั้ง ตกอีก มือพองไปหมด แสงอาทิตย์มันเผาข้า มีเสียงร้อง ชั่วครู่หนึ่งข้านึกว่าลิฟต์กำลังเคลื่อนที่ หัวข้าหมุนติ้ว วัน วันนี้วันที่เท่าไรแล้ว ข้าไม่รู้ ยังหิวอยู่เลย ข้าอยากกินเนื้อเหลือเกิน ?? มันอยู่ในอากาศ อยู่รอบตัวข้า ทั้งเสียง ทั้งความเน่า ไม่มีทางหนี ไม่มีอากาศ ข้ากำลังจมไปตลอดกาล