ท้องทะเลคอยอยู่เคียงข้างตลอดทั้งช่วงชีวิตของข้า ในเวลากลางวัน ผิวน้ำจะเปล่งประกาย ประดับประดาด้วยแสงระยิบที่เต้นระบำไปตามคลื่น และถูกแสงแดดสัมผัสอย่างอ่อนโยน ปัญหาของข้าจะจางหายไปเมื่อได้มอง แม้ว่ามันจะเคลื่อนตัวสูงขึ้นและก่อตัวเป็นเกลียวคลื่นใหญ่... มันก็ได้กวาดล้างปัญหาและความเจ็บปวดเก่าๆ ของข้าออกไปจนหมดสิ้น บัดนี้ แสงในดวงตาของข้าเริ่มพร่ามัว ข้าได้ยินเสียงคลื่นดังก้องอยู่ในหู เหมือนกับเสียงอันแผ่วเบาที่ดังมาจากหอยสังข์ มันใกล้เข้ามาทุกที ข้าได้ซ่อนทุกสิ่งที่เหลืออยู่ไว้เบื้องล่างนี้เพื่อให้นางได้เอาไป ถือเป็นของขวัญอำลาของข้าแก่เพื่อนยาก