ผิวพรรณของเจ้า เคลือบด้วยสีน้ำตาลเสมือนมะกอกอ่อน งดงามและนุ่มนวล... เสียงของเจ้า ไม่ว่าจะดังก้องหรือแผ่วเบา ก็หวานเสนาะหูราวกับโคลงกลอนเสมอ หัวใจของข้าเบ่งบานเมื่อได้เห็นเจ้า ข้าอยากจะเดินเคียงข้างเจ้า ดูรอยเท้าของเราสองอยู่เคียงกันบนผืนทราย... สัมผัสถึงลมทะเลทรายที่พัดผ่าน และอยากมีเจ้าเต้นรำในอ้อมแขนข้า... ข้าหวังเพียงเท่านี้ — เอมิลี่

จริงหรือไม่เยซมิน่า? เหล่าบรรพชนเรียกให้ท่านคอยอยู่เบื้องหลังในขณะที่พวกเราหลับใหลหรือ เมื่อข้าตื่นท่านจะอยู่ที่นั่นหรือไม่? ได้โปรด ท่านจะจากข้าไปไม่ได้นะ! ท่านคือทุกอย่างของข้า! ทำไมเราต้องเปลี่ยนไปด้วย? ข้าคิดถึงวันเก่าๆ ที่เราเคยออกเดินทาง... เคียงข้างไปด้วยกัน ท่านยอมให้ข้าอยู่ใกล้ๆ ท่านกุมมือของข้า แล้วตอนนี้เล่า? ความลับทั้งหมดนี่ เพื่ออะไรกัน? ข้าคิดว่าท่านจะบอกความลับให้ข้าฟังได้ ข้าไม่อยากให้เหล่าบรรพชนมาแยกเราจากกัน! ข้าจะสูญสิ้นศรัทธาทั้งหมดที่มี! ถ้าท่านต้องไปจริงๆ อย่างน้อยก็จูบลาข้าเสียหน่อยเถิด รักทั้งใจ — เอมิลี่