Kiedy niosłem materiały do budowy, poczułem dudnienie pod nogami. Przestraszony, upuściłem ciężki ładunek i upadłem na ziemię. Musiałem uderzyć głową w kamień... Gdy się ocknąłem, poczułem mrowienie na dłoni. Coś po niej pełzało. A potem mnie ugryzło. Przeklęte stworzenie zatopiło kły z mojej dłoni! Strząsnąłem je gwatłownie i chciałem zdeptać, ale zdążyło zakopać się pod ziemią... Budujcie beze mnie, muszę opatrzyć ranę!

Nieustanie czuję zęby wgryzające się w moje ciało. Pierwsze ugryzienie było gorzkim preludium do wielu kolejnych. Obawiam się, że zbliża się mój kres. Mięśnie tężeją, skóra się zaciska. Widzę napierający kształt w świetle świecy... Katakumby mnie przeklęły, a w pustce mych żeber zamieszkało tysiące ugryzień.