Jesteśmy w tej zapadłej dziurze całkiem sami! ZOSTAWILI nas, abyśmy zgnili w celach... Niech się udławią! I to jeszcze MNIE – przecież wiadomo, że jestem niewinny! Gdyby nie ONA, panowałby tu chaos. Nazywają ją Lupą, matroną. Nawet najgłośniejsze szczury milkną, gdy kroczy w pobliżu – gdy mówi, pluje kwasem, z jej ust cieknie paskudny płyn. W powietrzu zawsze unosi się zapach alkoholu... Ona ma plan. Nie da się przedrzeć przez bramę, ale... podobno ściany są puste, a za jej celą jest jaskinia. Ponoć z zewnątrz pomaga jej siostra. Może uda nam się uciec!

PRZEBILIŚMY SIĘ przez ścianę! Lupa po prostu rozwaliła kamień! Za gruzami NAPRAWDĘ była jaskinia! Wpadliśmy wprost na grupę Vukah, lecz matrona wpadła w plugawy szał i niemalże obdarła ich żywcem ze skóry! Wszystkie bestie są jej posłuszne! KULĄ SIĘ I DRŻĄ PRZED JEJ NIEGODZIWOŚCIĄ! Nie zatrzymujemy się! Świat będzie nasz! Kruczy Donżon to dopiero początek! Siostra Lupy zajmie Azyl Surata, podczas gdy my zbudujemy własne legowisko, które przyćmi Umbrową Jamę! Chwała matronie Lupie!