Podzielam obawy Marshy. Naprawdę. Ostrożność leży w jej naturze, w głębi serca jest „kicaczem” – zawsze o krok od ucieczki, do bezpieczeństwa i wygody. Cóż, jeśli chodzi o zwierzęta, to bliżej mi do białoskrzydłego sępa...Jestem związany z niebem! Moim powołaniem jest szybowanie ponad tymi mroźnymi dolinami! Jak to możliwe, że Marsha nie czuje fascynacji podmuchami nad naszą chatą? Przy lądowisku pośród wiatrów? Zastanawiam się, jak wysoko by mnie porwały. Może na tyle daleko, by dosięgnąć olbrzymiego szkieletu przy grani? Jak stromy byłby upadek, gdybym popełnił błąd? Ale nie ma sensu się nad tym zastanawiać. Nie chcę złamać serca mojemu małemu śnieżnemu króliczkowi. Ani moich kości.