Onu mağaranın içinde, uzaktan gördüm. Karanlıkta parlıyordu, bana seslendi. Bu bitki ne bitkisi hiç bilmiyorum ama çok göz alıcı. Doğaüstü. Öyle bir parıldıyor ki... gel beni al diyor âdeta. Hayatımda ilk defa böyle bir manzara görüyorum. Onu yakından tanımam gerek. İçeri gireceğim şimdi. Tehlikeliyse de tehlikeli olsun. Bazı güzellikler risk almaya değer.

Girişin önünde duruyorum, kendimi ileri gitmeye zorluyorum. Yerimde duramıyorum ama cesaretimi de toplayamıyorum. Bu parlak bitkiler beni ne kadar büyülese de içerideki karanlık da beni bir o kadar korkutuyor. Sadece karanlık da değil, anlamlandıramadığım bir yoğunluk var içeride. Sanırım bir Pus İni'ne rastladım. Galiba içinde neler sakladığını hiçbir zaman öğrenemeyeceğim. Belki benden daha cesur biri içeri girme cüretini gösterir.