ขณะที่ท่านอ่านจดหมายฉบับนี้ ข้าก็คงจะแอบหนีออกไปในยามค่ำคืนแล้ว ข้าจะไม่มีวันเป็นลูกสาวที่พ่อต้องการหรอก ที่ต้องเชื่อฟัง เงียบขรึม และน่าเบื่อจืดชืดเป็นน้ำยาเย็น... ข้าไม่อยากขอโทษอีกแล้ว ข้าเกิดมาเพื่อสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่า! นั่นคือการผจญภัย! เพื่อให้ผู้คนเรียกชื่อข้า! อยากเป็นมากกว่า "เอริน คนทำสวน" ข้าจะส่งข่าวคราวมาหาอีกครั้ง! จะขอเป็นผู้โดดเด่นดั่งแสงสว่างบนท้องฟ้ายามราตรี! เมื่อข้าได้สิ่งอันมีค่า ที่พิเศษและงดงามดั่งน้ำค้างยามเช้าแล้ว... ข้าจะไม่ปล่อยมันไป! — เอริน