Na horyzoncie dostrzegasz zatopione kamienne filary, przesłonięte kopcami ziemi. Rozciągają się ku niebu niczym kamienne kości palców tytana. Znak ukrytego grobowca! Schody wewnątrz prowadzą w ciemność. Z pochodnią w ręku schodzisz w dół, w niepewność. W strach. Jednak twoje poszukiwania prowadzą cię głębiej. Chorobliwy skarb wzywa cię, pozostawiony, by zgnił w kurzu! Czy to klejnoty rodzinne? Pamiątki z odległych wybrzeży? Cokolwiek to jest, mój przyjacielu, będzie to fundament naszego imperium! Kamieniem węgielnym fortecy wzniesionej z przelanej krwi! Brzmi dobrze? Znam przybliżoną lokalizację. Jeśli podejmiesz się poszukiwań, Gerith, podzielę się towarem. Zgoda?

Błyskawice rozpalają niebo. To moje jedyne źródło światła, odkąd ogień został zgaszony przez tę bezlitosną ulewę. Oczywiście widziałem zbierające się chmury, zanim wyruszyłem przeszukać ukryty grobowiec. Czułem zagrożenie w powiewach wiatru. Pomimo znaków ostrzegawczych zmusił mnie do wyruszenia w drogę. Możesz przeczekać burzę, ale woda może zatopić nasz skarb w błocie! Zniesiesz widok zmywającego nasze imperium, Gerith? Och, ten diabeł o srebrnym języku. Grobowiec jest blisko, ale wiatr i deszcz powstrzymują mnie przed pójściem dalej! Te skrzypiące drzewa ledwie mnie chronią, więc na pewno będę przemoczony... (Tekst kończy się nagle).

Masz najbystrzejsze spojrzenie w okolicy. Miej oczy otwarte na mojego brata, dobrze? Gerith nie odezwał się do mnie od czasu burzy. Kiedy ostatnio rozmawialiśmy, planował splądrować ukryty grobowiec. Nie wiem, gdzie dokładnie, ale powiedział, że niedaleko stąd. Więc proszę, jeśli zauważysz chudego chłopaka na horyzoncie, nie strzelaj! Zamiast tego powiadomcie mnie. To może być mój brat Gerith!