Şehrimizin en ihtişamlı çatısını inşa edecektim. Eğimli şıngılları, sağlam kirişleri, hatta gölgesiyle serinleten saçakları olacaktı. Tasarımı tamamlanmıştı bile. Sonra Jora çıktı, dedi ki burada düz çatılar daha iyi oluyor. Neymiş, eğimli çatılar kum topluyormuş. Böylece elimde kaldı tüm tuğlalar. Boş boş duruyorlar öyle. Yine de çöpe atasım gelmedi. Belki fikrini değiştirir.