Tüm bu esirlerle ne yapacağız? Bir fikrim var: Yemeğimiz ve ateş için yakıtımız bitmek üzere. Kulağa çözülmesi mümkün bir sorun gibi geliyor, değil mi?

Bir kez olsun dağ arka planda uğursuzca kükremeden yerimde oturup sandviçimden kocaman bir ısırık almak istiyorum. Yer o kadar sarsıldı ki yemeğimi bile düşürdüm. Yani hadi ama! Yemek yemeye çalışıyorum burada! Hep böyle esip gürlemek zorunda mısın cidden? Buranın kanatlı canavardan yeterince uzak olacağını düşünmüştüm ama nasıl oluyorsa hâlâ bana musallat olmanın bir yolunu buluyor. En kötüsüyse sandviçimi denetmenin kafasına düşürdüm. Şimdi önümüzdeki iki ay boyunca banyoları temizlemekle yükümlüyüm. Sandviçim de gitti. Daha kötüsü olamaz.