Gdzieś w najdzikszych fantazji krainie jawią się sekrety i tańcują cienie. Szybujące stwory z nieba nacierają, zręcznie mknąc wysoko, w locie ostrzegają. Strzeż się mrocznej poczwary na tle nieba, której upiorny widok zimnym potem zlewa. Słuchaj uważnie głosu dziejów dawnych, co jawi sekrety i ukryte prawdy. Słuchajcie prastarej wiedzy, moje dzieci, stąpajcie z ostrożnością: teraz i na wieki. Bo w krainie marzeń i cudów wszelakich wielkim błędem jest na cienie nie baczyć.