Pracuję niestrudzenie od tak dawna... Zostałem tu do samego końca, próbując coś osiągnąć... Drogi dziadku, byłem głupcem. Nie ocalę domu, który własnoręcznie zbudowałeś... Opary znad rzeki sprawiają, że kamień kruszeje... Moje kości ulegają rozkładowi. Opanował mnie głęboki smutek... Czuję, jak oplata mój kręgosłup i wije się w klatce piersiowej... Muszę usiąść... odpocząć... odetchnąć, choćby na moment.